Που είσαι μούσα των ποιητών
και των ονείρων μου;
Παράπονο μου!
Νεραϊδογέννητη!
Που τόσο ανέμελα με τόξεψες;
Ακατέργαστο ρουμπινί μου;
Βάδισα πάνω σε μέρη άβατα
και αγκάθια μέχρι να σε βρω,
για να αγαπηθώ.
Μα εσύ γεννήθηκες όπως το σύννεφο,
και έσβησες από τον αγέρα
προτού προλάβω να σε χαρώ.
Που πήγες ονειροπόληση μου;
Ηλιοτρόπιο μου;
johnblue
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου